17 KiB
Podstawy Rusta
Typy ogólne
Stwórz strukturę, w której jedna z wartości może być dowolnego typu.
struct Wrapper<T> {
value: T,
}
impl<T> Wrapper<T> {
pub fn new(value: T) -> Self {
Wrapper { value }
}
}
Wrapper::new(42).value
Wrapper::new("Foo").value, "Foo"
Option, Some & None
Typ Option oznacza, że wartość może być typu Some (coś istnieje) lub None:
pub enum Option<T> {
None,
Some(T),
}
Możesz użyć funkcji takich jak is_some() lub is_none() do sprawdzenia wartości Option.
Makra
Makra są potężniejsze niż funkcje, ponieważ rozszerzają się, aby wygenerować więcej kodu niż kod, który napisałeś ręcznie. Na przykład, sygnatura funkcji musi zadeklarować liczbę i typ parametrów, które funkcja posiada. Makra natomiast mogą przyjmować zmienną liczbę parametrów: możemy wywołać println!("hello") z jednym argumentem lub println!("hello {}", name) z dwoma argumentami. Ponadto, makra są rozwijane przed tym, jak kompilator interpretuje znaczenie kodu, więc makro może na przykład zaimplementować trait dla danego typu. Funkcja nie może tego zrobić, ponieważ jest wywoływana w czasie wykonania, a trait musi być zaimplementowany w czasie kompilacji.
macro_rules! my_macro {
() => {
println!("Check out my macro!");
};
($val:expr) => {
println!("Look at this other macro: {}", $val);
}
}
fn main() {
my_macro!();
my_macro!(7777);
}
// Export a macro from a module
mod macros {
#[macro_export]
macro_rules! my_macro {
() => {
println!("Check out my macro!");
};
}
}
Iteruj
Iterowanie to proces powtarzania pewnej czynności lub operacji na zbiorze danych. W języku Rust, iterowanie odbywa się za pomocą iteratorów. Iterator to obiekt, który generuje kolejne elementy z danego zbioru danych.
W Rust istnieje wiele metod iteracji, które można używać do przetwarzania danych. Oto kilka podstawowych metod iteracji:
iter(): Metodaiter()zwraca iterator, który generuje niezmienne referencje do elementów kolekcji.iter_mut(): Metodaiter_mut()zwraca iterator, który generuje zmienne referencje do elementów kolekcji, umożliwiając ich modyfikację.into_iter(): Metodainto_iter()konwertuje kolekcję na iterator, który generuje wartości, jednocześnie konsumując kolekcję.
Przykład użycia:
let numbers = vec![1, 2, 3, 4, 5];
// Iterowanie za pomocą iter()
for num in numbers.iter() {
println!("Liczba: {}", num);
}
// Iterowanie za pomocą iter_mut()
for num in numbers.iter_mut() {
*num *= 2;
}
// Iterowanie za pomocą into_iter()
for num in numbers.into_iter() {
println!("Podwojona liczba: {}", num);
}
Iterowanie jest niezwykle przydatne podczas przetwarzania danych w języku Rust. Pozwala na łatwe wykonanie operacji na elementach kolekcji i manipulację nimi.
// Iterate through a vector
let my_fav_fruits = vec!["banana", "raspberry"];
let mut my_iterable_fav_fruits = my_fav_fruits.iter();
assert_eq!(my_iterable_fav_fruits.next(), Some(&"banana"));
assert_eq!(my_iterable_fav_fruits.next(), Some(&"raspberry"));
assert_eq!(my_iterable_fav_fruits.next(), None); // When it's over, it's none
// One line iteration with action
my_fav_fruits.iter().map(|x| capitalize_first(x)).collect()
// Hashmap iteration
for (key, hashvalue) in &*map {
for key in map.keys() {
for value in map.values() {
Rekurencyjne pudełko
A recursive box is a data structure in Rust that allows for the creation of self-referential types. It is commonly used when dealing with data structures that have cyclic dependencies.
To create a recursive box, you can use the Box::new function provided by Rust's standard library. This function takes a value and returns a box that owns the value on the heap.
Here's an example of how to create a recursive box:
struct Node {
value: i32,
next: Option<Box<Node>>,
}
fn main() {
let node1 = Node {
value: 1,
next: None,
};
let node2 = Node {
value: 2,
next: Some(Box::new(node1)),
};
let node3 = Node {
value: 3,
next: Some(Box::new(node2)),
};
// Accessing the value of the first node
if let Some(boxed_node) = node3.next {
let node1 = *boxed_node;
println!("Value of the first node: {}", node1.value);
}
}
In this example, we define a Node struct that contains a value of type i32 and an optional next field that holds a recursive box. The next field is an Option<Box<Node>>, which means it can either be None or Some containing a boxed Node.
We create three nodes: node1, node2, and node3. node1 has no next node, node2 has node1 as its next node, and node3 has node2 as its next node.
To access the value of the first node (node1), we use pattern matching to check if the next field of node3 contains a boxed node. If it does, we dereference the boxed node using the * operator and access its value.
By using recursive boxes, we can create complex data structures that have cyclic dependencies without running into issues like infinite recursion or stack overflow.
enum List {
Cons(i32, List),
Nil,
}
let list = Cons(1, Cons(2, Cons(3, Nil)));
jeżeli
if condition {
// code to execute if condition is true
}
Jeżeli warunek jest spełniony, wykonaj poniższy kod.
let n = 5;
if n < 0 {
print!("{} is negative", n);
} else if n > 0 {
print!("{} is positive", n);
} else {
print!("{} is zero", n);
}
dopasowanie
The match expression in Rust is used for pattern matching. It allows you to compare a value against a series of patterns and execute different code based on the matched pattern. The syntax for match is as follows:
match value {
pattern1 => {
// code to execute if value matches pattern1
},
pattern2 => {
// code to execute if value matches pattern2
},
// more patterns...
_ => {
// code to execute if value does not match any of the patterns
}
}
The value is the expression that you want to match against the patterns. Each pattern is followed by a block of code to execute if the value matches that pattern. The _ is a special pattern that matches any value.
The match expression is often used with enums to handle different cases. It provides a concise and readable way to handle multiple possible outcomes in your code.
match number {
// Match a single value
1 => println!("One!"),
// Match several values
2 | 3 | 5 | 7 | 11 => println!("This is a prime"),
// TODO ^ Try adding 13 to the list of prime values
// Match an inclusive range
13..=19 => println!("A teen"),
// Handle the rest of cases
_ => println!("Ain't special"),
}
let boolean = true;
// Match is an expression too
let binary = match boolean {
// The arms of a match must cover all the possible values
false => 0,
true => 1,
// TODO ^ Try commenting out one of these arms
};
pętla (nieskończona)
An infinite loop is a programming construct that repeats a block of code indefinitely. It is commonly used when you want a certain piece of code to run continuously until a specific condition is met or until the program is manually terminated. In Rust, you can create an infinite loop using the loop keyword.
loop {
// code to be executed repeatedly
}
To exit the infinite loop, you can use the break keyword. This allows you to break out of the loop and continue with the rest of the program execution.
loop {
// code to be executed repeatedly
if condition {
break; // exit the loop
}
}
In some cases, you may want to skip the current iteration of the loop and continue with the next one. This can be achieved using the continue keyword.
loop {
// code to be executed repeatedly
if condition {
continue; // skip this iteration and continue with the next one
}
}
In summary, the loop keyword in Rust allows you to create an infinite loop that repeats a block of code until a specific condition is met or until the loop is manually terminated using break. You can also skip iterations using the continue keyword.
loop {
count += 1;
if count == 3 {
println!("three");
continue;
}
println!("{}", count);
if count == 5 {
println!("OK, that's enough");
break;
}
}
podczas
The while loop is used to repeatedly execute a block of code as long as a specified condition is true. It is a type of iteration statement that allows you to create a loop that continues until the condition becomes false.
while condition {
// code to be executed
}
In the above code, condition is the expression that is evaluated before each iteration. If the condition is true, the code inside the loop is executed. After each iteration, the condition is checked again, and if it is still true, the loop continues. If the condition becomes false, the loop is terminated, and the program continues with the next statement after the loop.
It is important to ensure that the condition eventually becomes false, otherwise, the loop will continue indefinitely, resulting in an infinite loop. To avoid this, you can modify the condition within the loop or use other control flow statements like break to exit the loop.
The while loop is useful when you want to repeat a block of code an unknown number of times, as long as a certain condition is met. It provides flexibility and allows you to create dynamic loops based on runtime conditions.
let mut n = 1;
while n < 101 {
if n % 15 == 0 {
println!("fizzbuzz");
} else if n % 5 == 0 {
println!("buzz");
} else {
println!("{}", n);
}
n += 1;
}
dla
for n in 1..101 {
if n % 15 == 0 {
println!("fizzbuzz");
} else {
println!("{}", n);
}
}
// Use "..=" to make inclusive both ends
for n in 1..=100 {
if n % 15 == 0 {
println!("fizzbuzz");
} else if n % 3 == 0 {
println!("fizz");
} else if n % 5 == 0 {
println!("buzz");
} else {
println!("{}", n);
}
}
// ITERATIONS
let names = vec!["Bob", "Frank", "Ferris"];
//iter - Doesn't consume the collection
for name in names.iter() {
match name {
&"Ferris" => println!("There is a rustacean among us!"),
_ => println!("Hello {}", name),
}
}
//into_iter - COnsumes the collection
for name in names.into_iter() {
match name {
"Ferris" => println!("There is a rustacean among us!"),
_ => println!("Hello {}", name),
}
}
//iter_mut - This mutably borrows each element of the collection
for name in names.iter_mut() {
*name = match name {
&mut "Ferris" => "There is a rustacean among us!",
_ => "Hello",
}
}
jeżeli let
if let to skrócona składnia dla instrukcji match, która pozwala na sprawdzenie jednego wzorca i wykonanie kodu w przypadku, gdy wzorzec pasuje. Jest to przydatne, gdy chcemy obsłużyć tylko jeden konkretny przypadek i nie jesteśmy zainteresowani pozostałymi.
let option = Some(5);
if let Some(value) = option {
println!("Value: {}", value);
}
W powyższym przykładzie, jeśli option jest typu Some, wartość zostanie przypisana do zmiennej value i zostanie wyświetlony komunikat "Value: 5". W przeciwnym razie, jeśli option jest typu None, kod wewnątrz bloku if let nie zostanie wykonany.
let optional_word = Some(String::from("rustlings"));
if let word = optional_word {
println!("The word is: {}", word);
} else {
println!("The optional word doesn't contain anything");
}
while let
while let jest konstrukcją pętli w języku Rust, która umożliwia iterację przez kolekcję lub strukturę danych, dopóki warunek jest spełniony. Ta konstrukcja jest szczególnie przydatna, gdy chcemy wykonywać pewne operacje tylko dla określonych elementów kolekcji.
Oto składnia while let:
while let Some(pattern) = expression {
// wykonaj operacje na pattern
}
Gdzie:
Some(pattern)to wzorzec, który dopasowuje wartość zexpression.expressionto wyrażenie, które zwraca opcję (Option) lub wynik (Result).
Pętla while let będzie kontynuować iterację, dopóki expression zwraca Some(pattern). W każdej iteracji, wartość z expression zostanie dopasowana do wzorca pattern, a następnie można wykonać operacje na tym dopasowanym wzorcu.
Przykład użycia while let:
let mut vec = vec![Some(1), Some(2), None, Some(3)];
while let Some(value) = vec.pop() {
match value {
Some(num) => println!("Liczba: {}", num),
None => println!("Brak wartości"),
}
}
W tym przykładzie, pętla while let iteruje przez wektor vec i w każdej iteracji sprawdza, czy wartość jest Some. Jeśli tak, dopasowuje wartość do value i wykonuje odpowiednie operacje. Jeśli wartość jest None, wypisuje informację o braku wartości.
Pamiętaj, że while let jest przydatne, gdy chcemy wykonywać operacje tylko dla określonych elementów kolekcji, które spełniają określony warunek.
let mut optional = Some(0);
// This reads: "while `let` destructures `optional` into
// `Some(i)`, evaluate the block (`{}`). Else `break`.
while let Some(i) = optional {
if i > 9 {
println!("Greater than 9, quit!");
optional = None;
} else {
println!("`i` is `{:?}`. Try again.", i);
optional = Some(i + 1);
}
// ^ Less rightward drift and doesn't require
// explicitly handling the failing case.
}
Traits
Tworzenie nowej metody dla typu
trait MyTrait {
fn my_method(&self);
}
struct MyStruct;
impl MyTrait for MyStruct {
fn my_method(&self) {
// implementation
}
}
fn main() {
let my_struct = MyStruct;
my_struct.my_method();
}
W powyższym przykładzie tworzymy nową metodę dla typu MyStruct poprzez zaimplementowanie traitu MyTrait. Metoda my_method jest wywoływana na instancji MyStruct i może być dostosowana do potrzeb programu.
trait AppendBar {
fn append_bar(self) -> Self;
}
impl AppendBar for String {
fn append_bar(self) -> Self{
format!("{}Bar", self)
}
}
let s = String::from("Foo");
let s = s.append_bar();
println!("s: {}", s);
Testy
Testy jednostkowe
Testy jednostkowe są używane do sprawdzania poprawności pojedynczych jednostek kodu, takich jak funkcje, metody lub klasy. Testy jednostkowe są zazwyczaj pisane przez programistów i służą do weryfikacji, czy dana jednostka kodu działa zgodnie z oczekiwaniami. Testy jednostkowe powinny być niezależne od siebie i powinny być łatwe do uruchomienia i zrozumienia.
Testy integracyjne
Testy integracyjne są używane do sprawdzania poprawności interakcji między różnymi jednostkami kodu. Testy integracyjne sprawdzają, czy integracja między poszczególnymi komponentami systemu działa zgodnie z oczekiwaniami. Testy integracyjne mogą obejmować testowanie interfejsów, komunikacji między serwisami lub integracji z zewnętrznymi systemami.
Testy akceptacyjne
Testy akceptacyjne są używane do sprawdzania, czy system spełnia wymagania i oczekiwania użytkowników. Testy akceptacyjne są zazwyczaj przeprowadzane przez klientów lub użytkowników końcowych i mają na celu potwierdzenie, czy system działa zgodnie z oczekiwaniami biznesowymi. Testy akceptacyjne mogą obejmować scenariusze użytkowania, testowanie wydajności lub testowanie bezpieczeństwa.
Testy wydajnościowe
Testy wydajnościowe są używane do sprawdzania, jak dobrze system działa pod względem wydajności i skalowalności. Testy wydajnościowe mają na celu zidentyfikowanie potencjalnych problemów z wydajnością, takich jak opóźnienia, przeciążenia lub wycieki pamięci. Testy wydajnościowe mogą obejmować testowanie obciążenia, testowanie czasu odpowiedzi lub testowanie skalowalności.
Testy bezpieczeństwa
Testy bezpieczeństwa są używane do sprawdzania, czy system jest odporny na ataki i czy spełnia wymagania dotyczące bezpieczeństwa. Testy bezpieczeństwa mają na celu identyfikację potencjalnych luk w zabezpieczeniach systemu, takich jak podatności na ataki XSS, SQL injection lub ataki DDoS. Testy bezpieczeństwa mogą obejmować testowanie penetracyjne, testowanie podatności lub testowanie zgodności z regulacjami.
#[cfg(test)]
mod tests {
#[test]
fn you_can_assert() {
assert!(true);
assert_eq!(true, true);
assert_ne!(true, false);
}
}
Wątki
Arc
Arc może używać Clone do tworzenia dodatkowych referencji do obiektu, które można przekazać do wątków. Gdy ostatni wskaźnik referencji do wartości wychodzi poza zakres, zmienna jest usuwana.
use std::sync::Arc;
let apple = Arc::new("the same apple");
for _ in 0..10 {
let apple = Arc::clone(&apple);
thread::spawn(move || {
println!("{:?}", apple);
});
}
Wątki
W tym przypadku przekażemy wątkowi zmienną, którą będzie mógł zmodyfikować.
fn main() {
let status = Arc::new(Mutex::new(JobStatus { jobs_completed: 0 }));
let status_shared = Arc::clone(&status);
thread::spawn(move || {
for _ in 0..10 {
thread::sleep(Duration::from_millis(250));
let mut status = status_shared.lock().unwrap();
status.jobs_completed += 1;
}
});
while status.lock().unwrap().jobs_completed < 10 {
println!("waiting... ");
thread::sleep(Duration::from_millis(500));
}
}