Mirrors/hacktricks
2
0
Fork 0
mirror of https://github.com/carlospolop/hacktricks synced 2024-11-22 20:53:37 +00:00
Code Issues Projects Releases Packages Wiki Activity

Translated ['binary-exploitation/format-strings/README.md'] to pl

Browse source
This commit is contained in:
Translator 2024-09-25 16:29:42 +00:00
parent 81b41320a8
commit 2638f67c73
1 changed files with 11 additions and 11 deletions
Show stats Download patch file Download diff file Expand all files Collapse all files

22
binary-exploitation/format-strings/README.md
View file

@ -17,11 +17,11 @@ Learn & practice GCP Hacking: <img src="/.gitbook/assets/grte.png" alt="" data-s
## Podstawowe informacje
W C **`printf`** to funkcja, która może być używana do **drukowania** pewnego ciągu znaków. **Pierwszym parametrem**, którego oczekuje ta funkcja, jest **surowy tekst z formatami**. **Następne parametry** to **wartości**, które mają **zastąpić** **formaty** w surowym tekście.
W C **`printf`** to funkcja, która może być używana do **drukowania** pewnego ciągu znaków. **Pierwszym parametrem**, którego oczekuje ta funkcja, jest **surowy tekst z formatami**. **Kolejnymi parametrami** są **wartości**, które mają **zastąpić** **formaty** w surowym tekście.
Inne podatne funkcje to **`sprintf()`** i **`fprintf()`**.
Vulnerabilność pojawia się, gdy **tekst atakującego jest używany jako pierwszy argument** tej funkcji. Atakujący będzie w stanie stworzyć **specjalne dane wejściowe, wykorzystując** możliwości **formatu printf** do odczytu i **zapisu dowolnych danych w dowolnym adresie (czytliwym/zapisywalnym)**. Dzięki temu będzie mógł **wykonać dowolny kod**.
Vulnerabilność pojawia się, gdy **tekst atakującego jest używany jako pierwszy argument** tej funkcji. Atakujący będzie w stanie stworzyć **specjalne dane wejściowe, które wykorzystują** możliwości **formatu printf** do odczytu i **zapisu dowolnych danych w dowolnym adresie (czytliwym/zapisywalnym)**. Dzięki temu będzie mógł **wykonać dowolny kod**.
#### Formatery:
```bash
@ -36,7 +36,7 @@ Vulnerabilność pojawia się, gdy **tekst atakującego jest używany jako pierw
```
**Przykłady:**
* Wrażliwy przykład:
* Przykład z luką:
```c
char buffer[30];
gets(buffer); // Dangerous: takes user input without restrictions.
@ -59,7 +59,7 @@ int main(int argc, char *argv[]) {
char *user_input;
user_input = argv[1];
FILE *output_file = fopen("output.txt", "w");
fprintf(output_file, user_input); // The user input cna include formatters!
fprintf(output_file, user_input); // The user input can include formatters!
fclose(output_file);
return 0;
}
@ -86,7 +86,7 @@ Atakujący kontrolujący te dane wejściowe będzie w stanie **dodać dowolny ad
## **Arbitralne Odczyty**
Możliwe jest użycie formatera **`%n$s`**, aby sprawić, że **`printf`** uzyska **adres** znajdujący się na **n pozycji**, a następnie **wydrukuje go tak, jakby był ciągiem** (drukuj, aż znajdziesz 0x00). Więc jeśli adres bazowy binarnego pliku to **`0x8048000`**, a wiemy, że dane wejściowe użytkownika zaczynają się na 4. pozycji na stosie, możliwe jest wydrukowanie początku binarnego pliku za pomocą:
Możliwe jest użycie formatera **`%n$s`**, aby sprawić, że **`printf`** uzyska **adres** znajdujący się na **n pozycji**, podążając za nim i **wydrukować go tak, jakby był ciągiem** (drukować aż do znalezienia 0x00). Więc jeśli adres bazowy binarnego pliku to **`0x8048000`**, a wiemy, że dane wejściowe użytkownika zaczynają się na 4. pozycji na stosie, możliwe jest wydrukowanie początku binarnego pliku za pomocą:
```python
from pwn import *
@ -149,7 +149,7 @@ Arbitralne odczyty mogą być przydatne do:
## **Arbitralne Zapis**
Formatka **`$<num>%n`** **zapisuje** **liczbę zapisanych bajtów** w **wskazanym adresie** w parametrze \<num> na stosie. Jeśli atakujący może zapisać tyle znaków, ile chce, za pomocą printf, będzie w stanie sprawić, że **`$<num>%n`** zapisze arbitralną liczbę w arbitralnym adresie.
Formatka **`$<num>%n`** **zapisuje** **liczbę zapisanych bajtów** w **wskazanym adresie** w parametrze \<num> na stosie. Jeśli atakujący może zapisać tyle znaków, ile chce za pomocą printf, będzie w stanie sprawić, że **`$<num>%n`** zapisze arbitralną liczbę w arbitralnym adresie.
Na szczęście, aby zapisać liczbę 9999, nie trzeba dodawać 9999 "A" do wejścia, aby to zrobić, można użyć formatki **`%.<num-write>%<num>$n`**, aby zapisać liczbę **`<num-write>`** w **adresie wskazywanym przez pozycję `num`**.
```bash
@ -158,21 +158,21 @@ AAAA.%500\$08x —> Param at offset 500
```
Jednakże, należy zauważyć, że zazwyczaj, aby zapisać adres taki jak `0x08049724` (co jest OGROMNYM numerem do zapisania na raz), **używa się `$hn`** zamiast `$n`. To pozwala na **zapisanie tylko 2 bajtów**. Dlatego ta operacja jest wykonywana dwa razy, raz dla najwyższych 2B adresu, a drugi raz dla najniższych.
Dlatego ta podatność pozwala na **zapisanie czegokolwiek w dowolnym adresie (dowolny zapis).**
Dlatego ta podatność pozwala na **zapisanie czegokolwiek w dowolnym adresie (arbitralny zapis).**
W tym przykładzie celem będzie **nadpisanie** **adresu** **funkcji** w tabeli **GOT**, która będzie wywoływana później. Chociaż można to wykorzystać w innych technikach dowolnego zapisu do exec:
W tym przykładzie celem będzie **nadpisanie** **adresu** **funkcji** w tabeli **GOT**, która będzie wywoływana później. Chociaż można to wykorzystać w innych technikach arbitralnego zapisu do exec:
{% content-ref url="../arbitrary-write-2-exec/" %}
[arbitrary-write-2-exec](../arbitrary-write-2-exec/)
{% endcontent-ref %}
Zamierzamy **nadpisać** **funkcję**, która **otrzymuje** swoje **argumenty** od **użytkownika** i **wskazać** ją na **funkcję** **`system`**.\
Jak wspomniano, aby zapisać adres, zazwyczaj potrzebne są 2 kroki: **najpierw zapisujesz 2 bajty** adresu, a następnie kolejne 2. W tym celu używa się **`$hn`**.
Jak wspomniano, aby zapisać adres, zazwyczaj potrzebne są 2 kroki: **najpierw zapisujesz 2B** adresu, a następnie kolejne 2. W tym celu używa się **`$hn`**.
* **HOB** jest wywoływane dla 2 wyższych bajtów adresu
* **LOB** jest wywoływane dla 2 niższych bajtów adresu
Następnie, z powodu działania formatu ciągu, musisz **najpierw zapisać najmniejszy** z \[HOB, LOB\], a potem drugi.
Następnie, z powodu działania formatu ciągu, musisz **najpierw zapisać najmniejszy** z \[HOB, LOB], a potem drugi.
Jeśli HOB < LOB\
`[address+2][address]%.[HOB-8]x%[offset]\$hn%.[LOB-HOB]x%[offset+1]`
@ -240,7 +240,7 @@ Ucz się i ćwicz Hacking GCP: <img src="/.gitbook/assets/grte.png" alt="" data-
<summary>Wsparcie dla HackTricks</summary>
* Sprawdź [**plany subskrypcyjne**](https://github.com/sponsors/carlospolop)!
* **Dołącz do** 💬 [**grupy Discord**](https://discord.gg/hRep4RUj7f) lub [**grupy telegram**](https://t.me/peass) lub **śledź** nas na **Twitterze** 🐦 [**@hacktricks\_live**](https://twitter.com/hacktricks\_live)**.**
* **Dołącz do** 💬 [**grupy Discord**](https://discord.gg/hRep4RUj7f) lub [**grupy telegramowej**](https://t.me/peass) lub **śledź** nas na **Twitterze** 🐦 [**@hacktricks\_live**](https://twitter.com/hacktricks\_live)**.**
* **Dziel się trikami hackingowymi, przesyłając PR-y do** [**HackTricks**](https://github.com/carlospolop/hacktricks) i [**HackTricks Cloud**](https://github.com/carlospolop/hacktricks-cloud) repozytoriów github.
</details>