<summary><strong>Nauka hakowania AWS od zera do bohatera z</strong><ahref="https://training.hacktricks.xyz/courses/arte"><strong>htARTE (HackTricks AWS Red Team Expert)</strong></a><strong>!</strong></summary>
* Jeśli chcesz zobaczyć swoją **firmę reklamowaną w HackTricks** lub **pobrać HackTricks w formacie PDF**, sprawdź [**PLANY SUBSKRYPCYJNE**](https://github.com/sponsors/carlospolop)!
* **Dołącz do** 💬 [**Grupy Discord**](https://discord.gg/hRep4RUj7f) lub [**grupy telegramowej**](https://t.me/peass) lub **śledź** nas na **Twitterze** 🐦 [**@carlospolopm**](https://twitter.com/hacktricks\_live)**.**
* **Podziel się swoimi sztuczkami hakowania, przesyłając PR-y do** [**HackTricks**](https://github.com/carlospolop/hacktricks) i [**HackTricks Cloud**](https://github.com/carlospolop/hacktricks-cloud) na GitHubie.
Użyj [**Trickest**](https://trickest.com/?utm\_campaign=hacktrics\&utm\_medium=banner\&utm\_source=hacktricks), aby łatwo tworzyć i **automatyzować przepływy pracy** zasilane przez **najbardziej zaawansowane** narzędzia społecznościowe na świecie.\
> * W **zatruciu pamięci podręcznej sieci web**, atakujący powoduje, że aplikacja przechowuje pewne złośliwe treści w pamięci podręcznej, a te treści są serwowane z pamięci podręcznej innym użytkownikom aplikacji.
> * W **oszustwie pamięci podręcznej sieci web**, atakujący powoduje, że aplikacja przechowuje pewne wrażliwe treści należące do innego użytkownika w pamięci podręcznej, a następnie atakujący odzyskuje te treści z pamięci podręcznej.
Zatrucie pamięci podręcznej ma na celu manipulowanie pamięcią podręczną po stronie klienta, aby zmusić klientów do ładowania zasobów, które są nieoczekiwane, częściowe lub pod kontrolą atakującego. Wielkość wpływu zależy od popularności dotkniętej strony, ponieważ skażona odpowiedź jest serwowana wyłącznie użytkownikom odwiedzającym stronę podczas okresu zanieczyszczenia pamięci podręcznej.
1.**Identyfikacja wejść bez klucza**: Są to parametry, które, chociaż nie są wymagane do przechowywania żądania w pamięci podręcznej, mogą zmienić odpowiedź zwróconą przez serwer. Identyfikacja tych wejść jest kluczowa, ponieważ mogą być wykorzystane do manipulowania pamięcią podręczną.
2.**Wykorzystanie wejść bez klucza**: Po zidentyfikowaniu wejść bez klucza, następnym krokiem jest zrozumienie, jak wykorzystać te parametry do modyfikacji odpowiedzi serwera w sposób korzystny dla atakującego.
3.**Zapewnienie, że zatruta odpowiedź jest przechowywana w pamięci podręcznej**: Ostatnim krokiem jest zapewnienie, że zmodyfikowana odpowiedź jest przechowywana w pamięci podręcznej. W ten sposób każdy użytkownik uzyskujący dostęp do dotkniętej strony podczas zatrucia pamięci podręcznej otrzyma skażoną odpowiedź.
Zazwyczaj, gdy odpowiedź została **przechowana w pamięci podręcznej**, będzie to **nagłówek wskazujący na to**, możesz sprawdzić, na które nagłówki powinieneś zwrócić uwagę w tym poście: [**Nagłówki pamięci podręcznej HTTP**](../network-services-pentesting/pentesting-web/special-http-headers.md#cache-headers).
Jeśli podejrzewasz, że odpowiedź jest przechowywana w pamięci podręcznej, możesz spróbować **wysłać żądania z nieprawidłowym nagłówkiem**, na które powinno być udzielone **odpowiedzią z kodem stanu 400**. Następnie spróbuj uzyskać dostęp do żądania normalnie, a jeśli **odpowiedź to kod stanu 400**, wiesz, że jest podatne (i nawet możesz przeprowadzić atak typu DoS).\
Możesz użyć [**Param Miner**](https://portswigger.net/bappstore/17d2949a985c4b7ca092728dba871943), aby **siłowo testować parametry i nagłówki**, które mogą **zmieniać odpowiedź strony**. Na przykład strona może używać nagłówka `X-Forwarded-For`, aby wskazać klientowi załadowanie skryptu stamtąd:
Po zidentyfikowaniu parametru/nagłówka sprawdź, w jaki sposób jest **oczyszczany** i **gdzie** jest **odzwierciedlany** lub wpływa na odpowiedź z nagłówka. Czy można go w jakiś sposób wykorzystać (wykonać XSS lub załadować kontrolowany przez ciebie kod JS? przeprowadzić DoS?...)
Po **zidentyfikowaniu****strony**, która może być wykorzystana, którego **parametru/nagłówka** użyć i **jak** go **wykorzystać**, musisz zdobyć zcache'owaną stronę. W zależności od zasobu, który próbujesz umieścić w pamięci podręcznej, może to zająć trochę czasu, możesz musieć próbować przez kilka sekund.\
Nagłówek **`X-Cache`** w odpowiedzi może być bardzo przydatny, ponieważ może mieć wartość **`miss`**, gdy żądanie nie było zcache'owane, i wartość **`hit`**, gdy jest zcache'owane.\
Nagłówek **`Cache-Control`** jest również interesujący, aby dowiedzieć się, czy zasób jest zcache'owany i kiedy nastąpi ponowne zcache'owanie zasobu: `Cache-Control: public, max-age=1800`\
Kolejny interesujący nagłówek to **`Vary`**. Ten nagłówek jest często używany do **wskazywania dodatkowych nagłówków**, które są traktowane jako **część klucza pamięci podręcznej**, nawet jeśli zazwyczaj nie są kluczowane. Dlatego jeśli użytkownik zna `User-Agent` ofiary, którą celuje, może zatruć pamięć podręczną dla użytkowników korzystających z tego konkretnego `User-Agent`.\
Jeszcze jeden nagłówek związany z pamięcią podręczną to **`Age`**. Określa on czas w sekundach, przez jaki obiekt znajduje się w pamięci podręcznej proxy.
Podczas zcache'owania żądania, bądź **ostrożny z używanymi nagłówkami**, ponieważ niektóre z nich mogą być **niespodziewanie używane** jako **kluczowe**, a **ofiara będzie musiała użyć tego samego nagłówka**. Zawsze **testuj** zatrucie pamięci podręcznej z **różnymi przeglądarkami**, aby sprawdzić, czy działa.
Pliki cookie mogą również być odzwierciedlane w odpowiedzi strony. Jeśli można je wykorzystać do spowodowania ataku XSS, na przykład, można próbować wykorzystać atak XSS w kilku klientach, które wczytują złośliwą odpowiedź z pamięci podręcznej.
### Zatrucie pamięci podręcznej z wykorzystaniem wędrówki ścieżką w celu kradzieży klucza API <a href="#using-multiple-headers-to-exploit-web-cache-poisoning-vulnerabilities" id="using-multiple-headers-to-exploit-web-cache-poisoning-vulnerabilities"></a>
[**Ten opis**](https://nokline.github.io/bugbounty/2024/02/04/ChatGPT-ATO.html) wyjaśnia, jak było możliwe skradnięcie klucza API OpenAI za pomocą adresu URL takiego jak `https://chat.openai.com/share/%2F..%2Fapi/auth/session?cachebuster=123`, ponieważ wszystko pasujące do `/share/*` będzie przechowywane w pamięci podręcznej bez normalizacji adresu URL przez Cloudflare, co zostało zrobione, gdy żądanie dotarło do serwera internetowego.
### Wykorzystanie wielu nagłówków do eksploatacji podatności na zatrucie pamięci podręcznej w sieci <a href="#using-multiple-headers-to-exploit-web-cache-poisoning-vulnerabilities" id="using-multiple-headers-to-exploit-web-cache-poisoning-vulnerabilities"></a>
Czasami będziesz musiał **wykorzystać kilka niezaindeksowanych wejść**, aby móc nadużyć pamięć podręczną. Na przykład możesz znaleźć **Otwarte przekierowanie**, jeśli ustawisz `X-Forwarded-Host` na domenę kontrolowaną przez ciebie i `X-Forwarded-Scheme` na `http`. **Jeśli** serwer przekierowuje wszystkie **żądania HTTP** na HTTPS i używa nagłówka `X-Forwarded-Scheme` jako nazwy domeny dla przekierowania. Możesz kontrolować, gdzie strona jest kierowana przez przekierowanie.
Jeśli odkryjesz, że nagłówek **`X-Host`** jest używany jako **nazwa domeny do ładowania zasobu JS**, ale nagłówek **`Vary`** w odpowiedzi wskazuje na **`User-Agent`**, musisz znaleźć sposób na wydostanie się z `User-Agent` ofiary i zatruć pamięć podręczną, używając tego agenta użytkownika:
Dowiedz się tutaj, jak przeprowadzić [ataki zatrucia pamięci cache poprzez nadużycie przemytu żądań HTTP](http-request-smuggling/#using-http-request-smuggling-to-perform-web-cache-poisoning).
Narzędzie [Web Cache Vulnerability Scanner](https://github.com/Hackmanit/Web-Cache-Vulnerability-Scanner) może być użyte do automatycznego testowania zatrucia pamięci cache. Obsługuje wiele różnych technik i jest bardzo konfigurowalne.
Użyj [**Trickest**](https://trickest.com/?utm\_campaign=hacktrics\&utm\_medium=banner\&utm\_source=hacktricks), aby łatwo tworzyć i **automatyzować workflowy** z wykorzystaniem najbardziej zaawansowanych narzędzi społeczności.\
ATS przekazywał fragment wewnątrz adresu URL bez usuwania go i generował klucz pamięci podręcznej używając tylko hosta, ścieżki i zapytania (ignorując fragment). Dlatego żądanie `/#/../?r=javascript:alert(1)` zostało wysłane do backendu jako `/#/../?r=javascript:alert(1)` i klucz pamięci podręcznej nie zawierał ładunku wewnątrz niego, tylko hosta, ścieżkę i zapytanie.
Wysłanie złej wartości w nagłówku content-type wywołało odpowiedź z kodem 405 z pamięci podręcznej. Klucz pamięci podręcznej zawierał ciasteczko, więc możliwe było atakowanie tylko nieuwierzytelnionych użytkowników.
GitLab używa kubełków GCP do przechowywania statycznych treści. **Kubełki GCP** obsługują nagłówek `x-http-method-override`. Dlatego było możliwe wysłanie nagłówka `x-http-method-override: HEAD` i zatrucie pamięci cache, aby zwróciła pusty ciało odpowiedzi. Mogło to również obsługiwać metodę `PURGE`.
W aplikacjach Ruby on Rails często wykorzystuje się Rack middleware. Kod Rack ma na celu pobranie wartości nagłówka **`x-forwarded-scheme`** i ustawienie jej jako schematu żądania. Gdy wysłany jest nagłówek `x-forwarded-scheme: http`, następuje przekierowanie 301 do tej samej lokalizacji, co potencjalnie powoduje odmowę usługi (DoS) dla tego zasobu. Dodatkowo aplikacja może uwzględniać nagłówek `X-forwarded-host` i przekierowywać użytkowników na określony host. To zachowanie może prowadzić do ładowania plików JavaScript z serwera atakującego, stanowiąc ryzyko dla bezpieczeństwa.
Cloudflare wcześniej pamiętał odpowiedzi 403. Próba dostępu do S3 lub Azure Storage Blobs z niepoprawnymi nagłówkami autoryzacji skutkowała odpowiedzią 403, która została pamiętana w pamięci podręcznej. Chociaż Cloudflare zaprzestał pamiętania odpowiedzi 403, to zachowanie to może nadal występować w innych usługach proxy.
Pamięci podręczne często zawierają określone parametry GET w kluczu pamięci podręcznej. Na przykład, Varnish Fastly pamiętał parametr `size` w żądaniach. Jednakże, jeśli z nieprawidłową wartością została również wysłana zaszyfrowana wersja parametru (np. `siz%65`), klucz pamięci podręcznej był konstruowany z użyciem poprawnego parametru `size`. Jednakże, backend przetwarzał wartość w parametrze zaszyfrowanym w URL. Zaszyfrowanie drugiego parametru `size` prowadziło do jego pominięcia przez pamięć podręczną, ale jego wykorzystania przez backend. Przypisanie wartości 0 do tego parametru skutkowało zapisaniem błędu 400 Bad Request, który można pamiętać w pamięci podręcznej.
Niektórzy programiści blokują żądania z identyfikatorami użytkownika pasującymi do tych z narzędzi o dużym ruchu, takich jak FFUF lub Nuclei, aby zarządzać obciążeniem serwera. Ironicznie, ten sposób może wprowadzić podatności, takie jak zatrucie pamięci cache i DoS.
[RFC7230](https://datatracker.ietf.mrg/doc/html/rfc7230) określa akceptowalne znaki w nazwach nagłówków. Nagłówki zawierające znaki spoza określonego zakresu **tchar** powinny idealnie wywoływać odpowiedź 400 Bad Request. W praktyce serwery nie zawsze przestrzegają tego standardu. Przykładem jest Akamai, który przekazuje nagłówki z nieprawidłowymi znakami i pamięta każdy błąd 400, o ile nagłówek `cache-control` nie jest obecny. Zidentyfikowano wzorzec podatny na eksploatację, gdzie wysłanie nagłówka z nielegalnym znakiem, takim jak `\`, skutkowało pamiętnym błędem 400 Bad Request.
Po pierwsze, zauważ, że **rozszerzenia** takie jak `.css`, `.js`, `.png` itp. są zazwyczaj **skonfigurowane** do **zapisywania** w **pamięci cache**. Dlatego jeśli uzyskasz dostęp do `www.example.com/profile.php/nonexistent.js`, pamięć cache prawdopodobnie zapisze odpowiedź, ponieważ widzi rozszerzenie `.js`. Jednak jeśli **aplikacja** odtwarza **wrażliwe** treści użytkownika przechowywane w _www.example.com/profile.php_, możesz **ukraść** te treści od innych użytkowników.
W przykładzie wyjaśniono, że jeśli załadujesz nieistniejącą stronę, np. _http://www.example.com/home.php/non-existent.css_, zawartość _http://www.example.com/home.php_ (**z wrażliwymi informacjami użytkownika**) zostanie zwrócona, a serwer pamięci cache zapisze wynik.\
Następnie **atakujący** może uzyskać dostęp do _http://www.example.com/home.php/non-existent.css_ w swojej przeglądarce i obserwować **poufne informacje** użytkowników, którzy wcześniej mieli dostęp.
Zauważ, że **serwer proxy pamięci cache** powinien być **skonfigurowany** do **pamiętania** plików **na podstawie** rozszerzenia pliku (_.css_) a nie na podstawie typu zawartości. W przykładzie _http://www.example.com/home.php/non-existent.css_ będzie miało typ zawartości `text/html` zamiast typu mime `text/css` (co jest oczekiwane dla pliku _.css_).
Dowiedz się tutaj, jak przeprowadzić [ataki Zatrucia Pamięci Cache, nadużywając Przemytu Żądań HTTP](http-request-smuggling/#using-http-request-smuggling-to-perform-web-cache-deception).
* [**toxicache**](https://github.com/xhzeem/toxicache): Skaner w języku Golang do znajdowania podatności na zatrucie pamięci cache w liście adresów URL i testowania wielu technik wstrzykiwania.
Użyj [**Trickest**](https://trickest.com/?utm\_campaign=hacktrics\&utm\_medium=banner\&utm\_source=hacktricks), aby łatwo tworzyć i **automatyzować workflowy** z wykorzystaniem najbardziej zaawansowanych narzędzi społeczności.\
<summary><strong>Naucz się hakować AWS od zera do bohatera z</strong><ahref="https://training.hacktricks.xyz/courses/arte"><strong>htARTE (HackTricks AWS Red Team Expert)</strong></a><strong>!</strong></summary>
* Jeśli chcesz zobaczyć swoją **firmę reklamowaną w HackTricks** lub **pobrać HackTricks w formacie PDF**, sprawdź [**PLANY SUBSKRYPCYJNE**](https://github.com/sponsors/carlospolop)!
* **Dołącz do** 💬 [**grupy Discord**](https://discord.gg/hRep4RUj7f) lub [**grupy telegramowej**](https://t.me/peass) lub **śledź** nas na **Twitterze** 🐦 [**@carlospolopm**](https://twitter.com/hacktricks\_live)**.**
* **Podziel się swoimi sztuczkami hakerskimi, przesyłając PR-y do** [**HackTricks**](https://github.com/carlospolop/hacktricks) i [**HackTricks Cloud**](https://github.com/carlospolop/hacktricks-cloud) github repos.